Πρόσωπα Λησμονημένα
Πρόσωπα Λησμονημένα(1946)

Φίνος-Τζαβέλλας: Εγγύηση για ποιότητα

Πηγή: Αλέκος Σακελλάριος, Εφημερίδα Η Μάχη, Απρίλιος 1945

Την περασμένη Παρασκευή, ο κ. Φ. Φίνος και η Α.Ε. Ωρίων μας κάλεσαν στο «Αττικόν» να δούμε την πρώτη προβολή του νέου ελληνικού φιλμ του κ. Γ. Τζαβέλλα «Πρόσωπα Λησμονημένα». Πρώτα πρώτα, τα ονόματα του Τζαβέλλα και του Φίνου είναι μια εγγύηση για την ποιότητα της παραγωγής. Αλλά κοντά σε αυτά φιγουράρουν και τα ονόματα του Βεάκη, της Μιράντας, του Παππά, του Κωσταντάρα, της Μουστάκα, που είναι κι αυτά επίσης εγγύηση, γιατί όλοι οι παραπάνω διαλεχτοί καλλιτέχνες μας είναι γεγονός πως δεν θα δέχονταν ποτέ να μετάσχουν σε μια… συνομωσία εναντίον του κοινού, που έχουν κερδίσει την αγάπη του, το θαυμασμό του και την εμπιστοσύνη του. Είναι λοιπόν αριστούργημα το καινούργιο ελληνικό φιλμ; Όχι. Αριστούργημα δεν είναι. Είναι απλώς μια ελληνική ταινία εφάμιλλη με τις άλλες τρεις προσπάθειες του ελληνικού κινηματογράφου. Είναι γεγονός πως από τον κ. Τζαβέλλα, που σαν πρώτη ταινία του μας έδωσε τα «Χειροκροτήματα», αυτή τη φορά περιμέναμε κάτι παραπάνω. Ας είναι. Αυτοί που ξεχωρίζουν αμέσως στο καινούργιο φιλμ, είναι η Ζινέτ Λακάζ κι ο Λάμπρος Κωσταντάρας. Δεν θέλω να πω ότι οι άλλοι υστερούν. Αλλά αυτοί οι δύο έχουν μια, ας πούμε, κινηματογραφική άνεση μεγαλύτερη. Μέσα στη γενική βραδύτητα κινήσεων και ομιλίας, που είναι ένα από τα ελαττώματα της καινούργιας αυτής ταινίας, η Λακάζ και ο Κωσταντάρας περπατούν και μιλούν γρηγορότερα και φυσικότερα. Ύστερα, το δροσερό και χαριτωμένο προσωπάκι της Λακάζ δίνει την αφορμή να γίνουν ωραιότατες φωτογραφίες, αν και, γενικά, σε όλο το φιλμ, οι φωτογραφίες - έχει οπερατέρ τον αξιότιμο κ. Μεραβίδη - είναι πολύ καλές.