Λατέρνα, Φτώχεια Και Φιλότιμο
Λατέρνα, Φτώχεια Και Φιλότιμο(1955)
Gallery Ταινίας
π.χ. Κορίτσια για φίλημα (ή μέρος)
π.χ. Αλίκη Βουγιουκλάκη (ή μέρος)

Πώς έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις το τραγούδι Γαρύφαλλο στ'αυτί.

Πηγή: Μάκης Δελαπόρτας, Αλέκος Σακελλάριος - Το Ταλέντο Βγήκε Από Τον Παράδεισο, 2002

Ο Αλέκος Σακελλάριος θυμάται: Αισθάνομαι ότι ο Μάνος Χατζιδάκις είχε γεννηθεί για να μαγεύει και να ταξιδεύει τους άλλους με τη μουσική του. Και τα κατάφερε. Ήταν ο μοναδικός που χάραξε μια δική του πορεία και δεν λοξοδρόμησε, δεν παρασύρθηκε από τις εκάστοτε μόδες, αλλά έμεινε σταθερός στις ακλόνητες αξίες του. Θυμάμαι γύρω στα 1955 όταν γύριζα τη “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο” είχα γράψει το “Γαρύφαλλο στ’ αυτί” και ο Μάνος, ενώ το είχε πάρει πολλές μέρες πριν, δεν το είχε μελοποιήσει. Τότε έγραφε συγχρόνως και για το θέατρο μουσική στο έργο “Μήδεια”. Καταλαβαίνετε πως το “Γαρύφαλλο” θα ‘ρχόταν σε δεύτερη, για να μην πω σε πέμπτη, μοίρα. Όμως ο Φίνος τον πίεζε. -Μάνο, τελειώνουμε την ταινία και το τραγούδι δεν το έχουμε. -Εντάξει, Φιλοποίμην, του απάντησε. Παίρνω ταξί και στο φέρνω. Το ‘χω έτοιμο! Έτσι κι έγινε. Ο Μάνος πήρε ταξί, για να το φέρει, όμως το τραγούδι δεν το είχε ετοιμάσει. Το έγραψε μέσα στο ταξί που ερχόταν για το στούντιο. Έτσι γράφτηκε το “Γαρύφαλλο στ’ αυτί”, που έκανε τεράστια επιτυχία, τόσο στην ταινία όσο και στη δισκογραφία. Αυτό το τραγούδι ήταν και το πρώτο του Μάνου που γυρίστηκε σε δίσκο. Από κει κι έπειτα κάναμε μαζί πολλά τραγούδια και όλα μεγάλες επιτυχίες.

Ιδιαίτερες εξωτερικές λήψεις

Πηγή: Κώστας Σταματίου, Εφημερίδα Η Αυγή, Δεκέμβριος 1955

Το καλό συνεργείο της «Φίνος Φιλμ» πέτυχε αν όχι πρωτότυπες, πάντως πολύ καλές φωτογραφίες στα «εξωτερικά» γυρίσματα που προσθέτονται στο ενεργητικό του οπερατέρ Καρύδη. Ο πραγματικά μεγάλος κωμικός Βασίλης Αυλωνίτης, σε αυτή την ταινία παρουσιάζεται φωτογραφικά αγνώριστος, αλλά και η Τζένη Καρέζη (για πρώτη εμφάνιση, αρκετά καλή) ο Φωτόπουλος, ο Αλεξανδράκης κ.α. Τεχνικά, η ταινία είναι πολύ καλή κι έχει γρήγορο κι έξυπνο μοντάζ, που το φρόντισε ο Ντίνος Κατσουρίδης - η κυριότερη δουλειά στον κινηματογράφο, που τόσο την παραμελούν συνήθως οι σκηνοθέτες μας.